Als ik terugkijk naar de datum van mijn laatst gepubliceerde blog, dan schaam ik mij een beetje; wetende dat ik absoluut niet heb stilgezeten en mijn brein al helemaal niet. Mijn Nimbin notitieboekje staat inmiddels helemaal volgeschreven met lessen, citaten en gebeurtenissen van de afgelopen paar weken. Ook heb ik mijn hersenen aardig laten kraken over het bedenken van een onderwerp voor de eind-productie.
Ik vind het erg lastig om een globaal verhaal te typen, omdat hetgeen ik heb geleerd, gehoord en de bijbehorende verbanden die ik heb kunnen leggen, zó ontzettend veel zijn… Ik zie de bomen door het bos niet meer. Ik ben daarom vandaag vanuit Vlissingen naar Mindlabs gereisd, om ideeën en inspiratie op te doen voor mijn productie, maar ook om even extra stil te staan bij alles wat is gebeurd de afgelopen tijd.
In dit blog wil ik graag een bijzondere gebeurtenis welke ik heb meegemaakt tijdens het Journalism Festival in Perugia delen.
Ik trapte het festival af met een sessie (Interactive self-care for women and non-binary journalists) over hoe je je als vrouwelijk of non-binair journalist moet voorbereiden wanneer je naar een ander land afreist, hoe je je kunt beschermen in drukke steden of tijdens situaties waarbij er verschillende risicofactoren aanwezig zijn, zoals bijvoorbeeld een demonstratie.
Ana Zellhuber, psychoanalist en werkzaam met verschillende journalisten over de hele wereld, trapte de sessie af met een aantal belangrijke tips.
- Wees voorbereid. Maak een risicoanalyse van de plek waar je heen gaat.
- Maak een plan voor als het mis gaat. Maak bijvoorbeeld 3 routes om te ontsnappen.
In een ander land kan het soms voorkomen dat je moet werken met een onbekende crew. Vertrouw niet zomaar met wie je gaat werken. - Ken het land en de regio waar je naartoe gaat. Hoe denken zij over vrouwen? Wat zijn hun gewoontes, hoe gedragen ze zich?
Have routes of escape and run, be safe. Always.
Ana Zellhuber
Stel: je wordt in het buitenland opgepakt door de politie en in de gevangenis gezet, wat zou je dan doen? De tips die Ana Zellhuber gaf waren:
- Weet wat je rechten zijn in het land waar je je bevindt.
- Die je research over de politie.
- Zorg dat er altijd iemand is die je volgt. Fysiek, of online d.m.v. een geo-tracker.
- Spreek af dat een collega of familielid je belt om een bepaalde tijd. Wanneer je niet opneemt, dan is er iets mis en kunnen zij actie ondernemen.
Interview
Op 25 april vond het Festival van de Persvrijheid plaats bij FJ. Als Nimbin studenten hadden wij de opdracht gekregen om een soort verslaglegging te doen tijdens Perugia van sessies welke hier mee te maken hebben. Persveiligheid is, wat mij betreft, iets wat daar nauw mee in contact staat. Ik besloot dus na de sessie naar Ana Zellhuber toe te gaan en te vragen of ik haar wellicht kort mocht interviewen. Ik liep naar haar toe en bedankte haar voor de informatieve en waardevolle sessie die zij had gegeven. Ze bedankte mij voor het compliment en gaf mij een knuffel. Ik moest daar even aan wennen, maar ergens voelde het ook heel bemoedigend. Van vrouw tot vrouw.
Ik stelde mijzelf voor, vertelde dat ik student journalistiek ben en haar voor het georganiseerde Festival van de Persvrijheid graag zou interviewen. Ze zij dat ze daar absoluut voor openstond, mits ik met haar een 1-op-1 sessie zou willen doen. Ze zei er ook heel direct bij dat ze het gevoel had dat ik dit nodig zou hebben. Er ging een hoop door mij heen op dat moment. Ik had geen enkele clue waar ze het over had, maar daar zou ik dan wel achter komen; dacht ik. Ik ging akkoord, kreeg haar kaartje met een QR code om een afspraak te maken en maakte een afspraak voor een 1-op-1 sessie de volgende dag.
De sessie met Ana Zellhuber
Vrij kort na het maken van de afspraak ontving ik een e-mail met daarin enkele voorbereiding op de 1-op-1 sessie en de vraag enkele vragen voor Ana voor te bereiden. Ik had werkelijk waar geen flauw idee waarvoor ik de 1-op-1 sessie nodig zou hebben, laat staan dat ik vragen kon voorbereiden.
Zo’n driekwartier voorafgaand aan de sessie ben ik op een bankje bij Hotel Brufani gaan zitten om even te mediteren en na te denken. Ik kwam er maar niet uit.
Vijf minuten voorafgaand aan de afspraak schoot mij ineens een situatie te binnen van toen ik nog werkzaam was bij een bedrijf waar ik zo’n 4 jaar heb gewerkt. Ik moest voor dit bedrijf jaarlijks naar een grote beurs in een ander land om daar verslaglegging te doen voor de social media kanalen. Tijdens mijn allereerste beurs moest ik alleen op stap als camjo. Ik had mij niet voorbereid aan de hand van de bovenstaande genoemde veiligheidstips door Ana Zellhuber. Ik moest tussen de mensenmassa filmen en op een gegeven moment voelde ik mij ineens heel erg onveilig. Ik keek achterom en zag een man heel dicht op mij staan. Ik zette een stap naar voren en voelde dat de man mij volgde. Ik zette meer stappen naar voren, tot ik bij een dranghek stond en voelde dat de man mij nog steeds was gevolgd. Ik voelde iets tegen de achterkant van mijn lichaam aan en zag dat de man aan het masturberen was. Ik schrok zó erg dat ik compleet bevroor. Na enige tijd, hoeveel tijd hier tussen zat weet ik niet precies, schoot een vrouw mij te hulp. Ze begon tegen de man te schreeuwen en ik pakte direct mijn camera, statief en rende zo hard als ik kon weg.
Ik was met enkel mannelijke collega’s op stap en toen ik het aan hen vertelde, reageerde ze heel luchtig en eentje moest er zelfs om lachen. Dit is het moment dat ik dacht dat ik mij wellicht aanstelde, dat de situatie misschien inderdaad wel grappig was, dat ik mij niet moest aanstellen en daarna heb ik dit weggestopt. Tot op het moment voor de 1-op-1 sessie heb ik hier nooit meer over nagedacht.
Ik nam dit verhaal mee naar de sessie en dat bleek achteraf gezien een héél erg goed idee. Ana Zellhuber heeft het verhaal aangehoord, haar visie op de situatie uitgelegd en onderbouwd aan de hand van bepaalde feiten omtrent dit gedrag bij mensen en mij voorzien van hele goede adviezen hoe ik ervoor kan zorgen sterker in mijn schoenen te staan in dit soort situaties.
Een hele bijzondere ervaring die ik gedurende mijn toekomstig carrière als journalist ongetwijfeld zal meenemen.