Woensdag 15 februari – Tijdens de workshop van Marinka kregen we de opdracht kunst te maken waarvan we zelf vonden dat dit ‘goed’ was. Dit mocht van alles zijn; een tekening, gedicht, foto, video etc. en we kregen hier precies één uur de tijd voor.
Ik had toevallig die ochtend een zin in mijn hoofd: ‘Ik draai rondjes om mijn vicieuze cirkel.’.
Met deze zin wilde ik aan de slag gaan. Enkel tekst vond ik niet sterk genoeg, dus ik bedacht om de zin visueel te maken. Vanwege de tijdsdruk koos ik ervoor dit in het programma Canva uit te werken, omdat dit een relatief snelle en makkelijke optie is. Verder verliep alles vrij intuïtief. Ik zal het ‘eindproduct’ al voor me en ben dit gaan uitwerken.
Tijdens het maken hield ik rekening met een aantal factoren zoals tijd, middelen en of het goed en duidelijk over zou komen op het publiek (de groep). Tijdens het 2e gedeelte van de workshop werd al snel duidelijk dat het bijna onmogelijk is iets te maken, zonder te oordelen. Door rekening te houden met deze factoren, denk ik te begrijpen waarom dit noodzakelijk zou zijn om rekening mee te houden.
Marinka omschreef dit als: Begrijpen = oordelen = handelen. Er is geen kader om je oordeel te vellen, omdat je eigen omgeving het oordeel beïnvloed.
‘Wei wu wei’ –> handelen door niet te handelen
Bron: Wikipedia
Wu wei is een grondstelling in het taoïsme dat een begrip inhoudt van weten wanneer wel te handelen (i.a.w. actief op te treden) en wanneer niet te handelen. De letterlijke betekenis van wu wei luidt: “niet doen”. Het paradoxale begrip wei wu wei, “doen niet doen” of “handelen door niet te handelen”, kan men interpreteren door het “niet handelen tegen de aard der dingen in” of “het handelen zonder gehechtheid aan het resultaat”. Wu wei kan ook opgevat worden in de zin van egoloos handelen of handelen zonder (ego)betrokkenheid.
Vond ik mijn kunstwerk goed?
Dat was de vraag waar we individueel over na moesten denken na het maken van onze kunstwerken. Ik vond dit een lastige vraag, omdat ik onder andere voorwaarden en omstandigheden, met name tijd en middelen, waarschijnlijk andere keuzes had gemaakt wat er weer voor had gezorgd dat mijn kunstwerk er anders uit had gezien. Onder deze omstandigheden was ik tevreden met mijn kunstwerk, dus vond ik het ‘goed’.
